این روزها برام یه مقدار سخت گذشته! البته سخت نبود من ناتوان شدم...اما دلم هنوز تنگه برای امام رضا جانم، اما انگار ایشون هنوز دلتنگ دل تنگ ودنیایی ما نشدن.... 

 دوستان !چندتا امتحان مهم دارم  خواهش میکنم برام دعا کنید!

6.اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیاقابل مشاهده است؛ مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد.

7.تربت، دفع بلا می‌کند و همه ی تب ها و طوفان ها و زلزله ها با یک سر سوزن از آن آرام می شود. مؤمن سرانجام تربت می‌شود. اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور می‌کند

سلام مولای مهربان من!

امروز هم نیامدید وتا آخر روز هم نخواهید آمد میدانم؛ چون روز ظهور قطعا حال وهوایش متفاوت است...ایکاش  دعاهایمان برای ظهورتان مستجاب میشد .

روزهای بدون شما چقدر سخت میگذرد آقاجان، روزهایی که دنیا را زیر و رو کرده میبینید کشورهای مسلمان را ؟ حتما میبینید...بوی خون می آید بوی وحشت وترس وتنهایی! آقای عزیز ما ، کاش می آمدید و آشوب دلهای بی پناه را میخواباندید...چقدر دیگر مانده؟ شما هم نمیدانید؟ آرام دلهای بیقرار دلهایمان را آرامش ببخشید و از ما بگذرید اگر شیعیان ناخلفی هستیم و باعث سر افکندگی شما! از خدای خوبیها برایمان استغفار کنید شاید غفلت از دلهایما ن رخت بر بندد...یا ابانا استغفرلنا!

شبهای جمعه جور دیگری هستم آتش غمی شیرین در دلم زبانه میکشد، از آغاز مغرب یاد توصیفاتی که در مفاتیح نوشته اند می افتم وچقدر آدم را حریص میکند تا حتی چشم بر هم ننهد تا از لحظه لحظه این شب پر برکت توشه برگیرد. توشه برگیرد برای دنیا برای آخرت ؛ میدانی چند ساعت وقت داری؟چند ساعت بیدار باشی و بتوانی  به  چیزهایی که میخواهی برسی البته که ممکن است به خیلی هایش نرسی اما حداقل تو خواسته ای حالا اگر او صلاح بداند میدهد واگر نه...باید صبر کنی تا وقتش برسد شاید هم بماند تا عوضش را در آخرت نشانت دهد.

لیلای من! قدری دلتنگ سال های پاکی و خلوصم هستم آن سالهایی که هنوز نمیدانستم باید به همه لبخند بزنی وپشت سرشان هرچه میخواهی بگویی تا آدم باشی و عادی! تا بتوانی بدون اینکه بغضی در گلویت باشد با آدمها و عادی ها زندگی کنی!

دلتنگم، دلتنگ کسی که دردم را و حرفم را بفهمد! خودم هم بی درد شده ام میترسم روزی آدم شوم از آن آدمهای عادی! میخواهم امشبم را به مدد دستان گرمت زنده کنم شاید قلب مرده ام جانی دوباره یافت تا بتواند تا حداقل هفته آینده عادی نباشد...

مولای خوبیها دوستت دارم و برای مجالست با تو دلتنگم، شب جمعه ام و بلکه زندگی دنیایم را زنده کن تا برای همیشه زنده بمانم . از عادی بودن گریزانم بگذار برای تو عادی باشم و انگشت نمای آدمهای زمینت..میخواهم بنده تو باشم کمکم کن بندگی کنم 

4. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

5.موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر علیه السلام فرمود:یک ساعت دنیا را به همه ی آخرت نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

در جمهوری اسلامی ، هر جا که قرار گرفته اید، همانجا را مرکز دنیا  بدانید و آگاه باشید که همه کارها به شما متوجه است.

 _{بعد از اینهمه سال دیشب اولین باری بود که همچین حرف دلنشین و پر از انرژی  رو از امامم دیدم، به نظر شما رمز پیشرفت توی همین چندتا جمله ساده اما پر محتوا خلاصه نشده؟؟؟ الهی قربونتون برم آقاجان!}

2.زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و... نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

3.اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.

یاد چی میفتید؟ نظرتون چیه؟

بگید دیگه دلتون میاد این تصویروببینید و نظر ندید؟

آقای دولابی رو خیلی دوست دارم حرفای ساده پر محتوایی زدن خدا همنشین اولیا قرارشون بده

به گزارش آنا، استاد بزرگ اخلاق آقای میرزا اسماعیل دولابی پیش از وفات برای زندگی مومنانه 15 دستورالعمل را ذکر می‌کنند که  سعی میکنم هر روز یکیشو براتون بذارم :

1- هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟  هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است