سلام امام مهربانم! دلم برایتان تنگ شده ، سالها پیش وقتی نه شما را میشناختم نه زنده بودنتان را یقین داشتم ، در آن سختی بزرگ زندگی ام منت گذاشتید و دنیای سیاه سفید کابوسهایم را رنگی کردید، چقدر آنشب آرام گرفتم با وجود شما و شنیدن حرفهایتان، حالا قدری شما را میشناسم و  خیلی دوستتان دارم و میدانم دلنگرانم هستید اما نه شما را دیگر دیدم نه زیارت آرامگاهتان نصیبم شد

پدر بزرگ مهربان زندگی من!

دلم برایتان تنگ شده، نکند که این فرزند نالایقتان را بخاطر گوش ندادن به پندتان دیگر دوست نداشته باشید؟ 

نه نمیشودکه!میشود؟

مبخواهم دوباره ببینمتان، روحم آلوده هست میدانم اما شما دریایید با همچون من بیمقداری که آلوده نمیشوید آقاجان!

هنوز هم برایم دعا می کنید مگر نه؟ هنوز هم میدانید چه میکنم وکجا میروم و در دلم چه میگذرد مگر نه؟

میخواهم دوباره با سری افکنده در مقابلتان بنشینم و حتی دعوایم کنید...دلم برایتان گرفته