« بوی هجرت می آید

بالش من پر آواز پر چلچله هاست

صبح خواهد شد

وبه این کاسه آب

آسمان هجرت خواهد کرد....

چشم هایتان را ببندید.حالا داد بزنید: وااااای، چقدر من خوشبختم.در همین لحظه یک نفر - اگر شده از لس آنجلس( کشور رؤیاهای زکیه) - دارد برنامه ای استراتژیک می چیند تا گند بزند به همه چیز. یعنی کافیست بگویید: من از پونه بدم می آید. به خداوندی خودش صبح فردا دم در لانه تان مشاهده اش خواهید کرد. دنیا بد می چرخد.

دنیا کنکور را از شما می گیرد. کنکور دادن زیباترین اتفاق دنیاست. خیلی ماه است. بی تکلیفتان می کند و در عین حال، بهتان مسئولیت می دهد. کنکور شما را خوشبخت می کند. زندگی با هدفی به نام کنکور زیباست. لعنت به روز بعد از کنکور.

...

به هر صورت، اصل قضیه این که من در حالت خوبی به سر نمی برم. من دیوانه وار درس نخوانده ام که حالم از هرچه کتاب است به هم بخورد، من دیوانه وار روزهای مدرسه را مانند روزهای تابستان نگذرانده ام که بگویم تفاوتی ایجاد نشده. من " زندگی " کرده ام . در نه ماه حدود هزار سال . و حالا بدم می آید از تغییری که باعث شود من بیشتر بخوابم. بدم می آید از تغییری که مرا تنبل کند. من دوست داشتم زندگی کردن را...»

نوشته بالا دلنوشته و نق نوشته یک کنکوری است(یک روز قبل از کنکور) که دیدن رتبه757 رشته علوم انسانی هم نمی تواند آرامش کند..خواهر کوچک ما که این روزها سرگرم و درگیر انتخاب رشته است و البته تا اینجا با بقیه کنکوری ها تفاوت چندانی ندارد اما چیزی که او را برای ما عزیزتر کرد رتبه اش نبود بلکه آرامش و نشاطی که در سال کنکورش داشت و متأسفانه خیلی ها ندارند.. فکر کنم اشک گوشه چشم مادر  وشادی پدربعد از اعلام نتایج اولیه هم یکی از دلایلش همین بود.

برعکس فضای غالب، او نه خود را محدود کرد نه خانواده را.

شاید باور نکنید اگر بگویم امسال مطالعه آزاد، نقاشی با مدادرنگ و پاستیل، شعرخوانی، وبگردی، پیگیری اخبار سیاسی، حتی کار دستی، تفریح، مهمانی،و خیلی چیزهای دیگر در برنامه این موجود عجیب غریب جایگاه ویژه ای داشت.

این هم یک نمونه کوچک از کارهای این کنکوری

البته هرکدام از این مواردی که عرض شدلازم به توضیح دارد تا شما بفهمید چرا می گویم موجود عجیب غریب!(مثل هفته ای 3تا5 کتاب غیر درسی خواندن)

برایت خوشحالم کوچولوی 18 ساله ای که هم درست خواندی هم روحت را زندانی که نکردی هیچ ،پرورش هم دادی..اخم نکن حتی اگر 40ساله هم بشوی باز هم برای همه ما همان موجود قنداقه پیچ شده ی 2 روزه ای که وجودت شیرینی لبخند خدا را نشانمان داد. البته ممکن است دیگر به رویت نیاوریم اما جایگاهت همان است که گفته شد.

امیدوارم زندگیت همیشه با همین نشاط صعود کند و باشی تا در زمان حکومت حضرت مهدی عزیزمان معنای حقیقی زندگی را درک کنی!

و بامید روزی که دیگر هیچ دختری بخاطر کنکور خودکشی نکند و حتی افسرده نشود وحتی تر اینکه غمگین نشود.