حقیقت این است که اصلا از تهران خوشم نمی آید نه اینکه از خودش بدم بیاید نه! از زندگی در تهران و تهرانی بودن خوشم نمیآید وبارها خدارا شکر کرده ام که نبایدآنجا زندگی کنم

اما امروز، امشب و حتما فردا (اگر زنده بودم) خیلی به عزیزان تهرانی حسادت می ورزم

خوشا بسعادت آنان که امشب از سفره ای شهدای عزیز برایشان پهن کرده اند توشه ای برمیگیرند...

ای کاش دلی دلش برای دل نارنجک بسوزد و امشب و فردا زائر شهدا باشد و برایم دعا کند...

دلم برایشان تنگ است