کاش این ماهی من بودم و این دریا ....

حسین علیه السلام دریای کرم است، دریای محبت، دریای مهمان نوازی، دریای نمک؛ نمک سفره ای که برایم پهن کرد .

گمانم تا ابد نمک گیرم کرده اند!

کاش اشتباه نکنم، کاش نمکدان نشکنم، کاش از آّب دور باشم اما دریا از من راضی باشد و باعث خجالتش و باعث سرافکندگی اش نباشم!

اما راستش دلم دوست تر دارد که در دریا باشد و رضایتش را هم داشته باشد....مولای من، راضی ام کنید به رضایت خود و شیعه ام کنید..

نه شیعه ای که بوده ام، شیعه ای که باید باشم.