...فکر کنید اگر یکروز هیچ چیز برایتان وجود نداشته باشد که خوشحالتان کند

هیچ دلخوشی و امیدی نباشد

به نظر شما میشود آنروز زندگی کرد؟؟؟

عزیزی داریم که فکر میکنم دیگر هیچ چیزی ندارد تا دوستشان بدارد و ناامید از آینده...

البته هنوز عشق به فرزندانش سرپا نگهش داشته اما چه فرزندانی؟ خوب ترینشان هم محبتش باندازه محبت مادرانه نیست.

عجیبند مادران، زیبا فرشتگانی که هرکدام بی همتا هستند و چقدر ما فرزندان ناسپاس و نمک نشناسیم.

همیشه قسمتی از دعایم این است:

خدای خوبم! مرا فرزند لایقی برای والدینم قرار ده.

و حالا خدای مهربان و بخشنده ! ما را فرزندان خوبی برای والدینمان قرار ده و ما را مایه سرافکندی و عذاب دنیا و آخرتشان مگردان.