چقدر امروز لذت بردم از رحمتت خدای مهربانم!

چندین دقیقه بدون نگرانی مادر یا نگاه های عجییب دیگران یا ...به بهانه در راه بودن، حس کردم واقعا در راهت هستم.

با همه وجودم حس کردم که رحمتت بر ذره ذره وجود ناچیزم مینشیند و انگار وجود تشنه ام آن را می مکد تا سیراب شود.

چقدر دلم سوخت برای آن چند نفری که چتر را مانع فرو رفتن در این لذت و رحمت قرار داده بودند...

دوست داشتم زیر برف رحمتت بایستم و تو را بخوانم الهه محبتم!

محبوب زیباییهای عالم! مرا هم مثل همین برف، زیبا کن، بی رنگ کن، بی رنگ ، بدون هر تعلقی، بدون هر بندی، هر قیدی، هر اسارتی! جز...اسارت خودت !

دلم برای آغوش گرمت در زیر بارش برف های زیبا تنگ شده، امروز با همه وجودم در آن سرما، گرمی آغوشت را حس کردم

مرا رنگ بزن، رنگ همین برف بی رنگ!

خدای زیبایم! دوستت دارم!