روزي که خبر فوت بابامو شنيدم . اينکه براثر سکته مغزي منو تو يازده سالگي تنها گذاشت منو کشت . و من ازاون روز دلتنگي هايم راروي ديوار يا قلم انگشتم خيلي بي رنگ نقاشي ميکنم و ساکت ميمانم نکند کسي بفهمد که غصه دارم ...يک روز تصميم گرفتم زندگي نامه ام را بنويسم . انقدر از نوشتن دلتنگ شدم و اشک ريختم که بيخيال اين تکرار شدم و زدم به فراموشي .....